Rüzgarım Şiiri - Ahmet Çelik 3

Yel vurmuş saçlarına,
Uzaktan uzağa.
Güzel kokan doğanda,
Baygın düşmüş rüyama.

İnce yeşil yapraklarına,
Vuran ışığına hayrandım..
Soğuk ve düzensiz yağmurlarında,
Yel vururdu sırtıma.
İnsaf eyle biraz bana.

Güneşsiz yazı yaşadım,
Seninle o yolda.
Göz devirmedim,
Senden gayrısına.

Bambaşka bir şiir düşünürken,
Mısralarımda son bulan geceyken.
Hayattan bir vefa,
Senden bin cefaydı,
Rüyalarımı süsleyen,
Esen rüzgarlardan yadigar kalan bir kokundu, yanımda.