Rüzgarı kesiliyor hayatın...
Düşlediği yerde düşüyor insan
Hayallerin bittiği yerde yıkılıyor
Bir kalem kırılıyor
Bir sayfa daha kapanıyor...
Güne darılıyor insan
En çokta zamana gönül koyuyor
Takvim yaprakları koparılıyor
Eksiliyor insan yaşamından...
Ne konaklar inşaa ediyor insan
Ne duvarlar görüyor çevresine
Hapsoluyor göğüs kafesine
Yalnızlığın şiirini kazıyor kalbine...
Dünya telaşesine kapılıyor insan
Yüzü gülüyor kalbi ağlıyor
Bazen bir umuda yelken açıyor
Bakmışsın rüzgarı kesiliyor hayatın...
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!