Günler kan kırmızısı şafaklarda
Aydınlanıyor artık
Bir çocuk ağlaması karışıyor
Ezan-ı Muhammedi'ye
Ve öyle esiyor rüzgar
Her gelen rüzgarda biraz ağıt
Biraz umuda yolculuk var
Batı cephesindeki sahte aydınlık
Kafa tutuyor güneşin doğusuna
Ve öyle esiyor rüzgar
Anlıyorum tarihin hiçbir zaman
Kaybedenleri neden yazmadığını
Onlar değil miydi tarihi yazan
Rüzgardan bihaber
Onu duymandan
Dinliyorum o rüzgarı buradan
İçime çekiyorum acısını
Barut, kan ve ağıttan oluşan
İşte bundan kanıyor
İnsan kalan yaram
28 03 03
İbrahim Çağrı SağlıkKayıt Tarihi : 29.3.2003 10:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)