Varlığın benim varlığım toz etme ki görünsün
Rüzgar vermedi ki fırsat kendimi ben anlatım
Beni anlayacak sen vardın yok oldun yanlızım
Rüzgarda dokunmuyor güneş de uzak kalmış
Tohumlar çürüdü çorak toprak büyütmedi ki
Havadan yada sudan hangisi bilnmez mi ki
Salanıp giden yolcu aç susuz gidemez ki
Dur yolcu gitme kal dinlen hanı demedi ki
Doğduğuna pişman oluşuna yaşadığınamı
Renge renk insanlar ağlayanı bekliyor kim
Kaçmak kalmak kadar güçlü olmak istiyor
Yoruldum yolarda çıkmaz sokak benimdir
Yatarken aklımda kaktığımda çıkmamış
Biz bize çok konuştuk senin yolun uzaktır
Ayrılalım bitmiyor bu yol bitmez uzaktır
Her sabahtan geçmem o benim özelimdir
Toprağın çoğu senin bırak azını ben alım
Ölürsem üzerime bıraz olsun siz atılsın
İnsaf et biz bütünüz kaokun halen üstümde
Beni evde unutma anlat sen çocuklara? ?
Kayıt Tarihi : 8.1.2011 11:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!