kendimi,
rüzgara verdim
öyle ki
aralarında
kokunu hissettim
onu,
öyle bir
içime çektim ki
oluşan girdabın ortasında
kendimi kaybediverdim...
kendimi,
rüzgara verdim
öyle ki
aralarında
sesini duyuverdim
onu,
öyle bir
beynime aldım ki
oluşan algı bolluğunda
aklımı kaybediverdim...
kendimi,
rüzgara verdim
o saçlarımı okşarken
ben hep senin ellerini bekledim...
Fikret Turhan-Yalova
18 kasım 2016
Kayıt Tarihi : 18.11.2016 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!