Rüzgarda Durma
Ellerini gizliyordu koyu bir tülün altına…
“Bugün neden solgun rengin?”—
Çünkü sert acılar içirdim ona
Sarhoş edinceye değin.
Nasıl unutabilirim? Dönmüştü nevri,
Dışarı çıktı yalpalaya yalpalaya…
İndim tutmadan tırabzanları,
Koştum ardından kapıya.
Nefes nefese bağırdım: “ Şakaydı hep
Söylediklerim. Ölürüm bırakırsan beni.”
Soğuk ve ürpertici bir havayla gülümseyip
“Rüzgarda durma” dedi.
Anna AKHMATOVA
Çeviri: Osman TUĞLU
Kayıt Tarihi : 26.8.2023 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
