Bir kış gecesi,
Rüzgar ninni söylüyor hafifçe.
Sobanın yanında mavi gözlü kedim
Ve yatağımdayım baş ucumda resmin.
Gözlerini tavanda buluyorum,eski isli tavanda.
Belki böyle multu oluyorum,bilmiyorum.
Uykum gelmiyor,rüzgar ne kadar uğraşsada...
Birşey eksik bende ama rüzgar bilmiyor.
Söylemek istiyorum;
'Rüzgar bana ninni söylemeyi bırak,
Git bana beni getir.'diye
Ama onuda beceremiyorum
Ve göz kapaklarım yenik düşüyor rüzgara...
Bir başka kış gecesinde buluşmak ümidiyle.
Kayıt Tarihi : 8.4.2009 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!