Rüzgara Vurulan Eskizler II

ben sende kendimi çok özlemişim, hepsi bu

geceleri katıksız bir uykusuzluğa çeviren
içimde ardı ardına kalkan uçaklar gibi
yüreğim omuz başında
soluğum ürkek, küçülmüş kedi yavrusu

ne senin karşıda sarsılmaz durma çabası
ne içi dışı bir sohbetlerin dudaklarımızda kırılması
hiç biri umurumda değil

ben sende çeyrek yüzyıllık kapılarımı yaktım
senin parmak uçlarınla birlikte
bütün özürüm bu

gençliğim ağzımda kocaman bir çakıl taşı
izin ver, kalbim öpsün avucunun içini