Rüzgara sakın bırakma kendini

Yaprak misali savrulur durursun,
Rüzgara sakın bırakma kendini.
Genç fidan iken kökünden kurursun,
Rüzgara sakın bırakma kendini.

Sevdiğinden uzaklaşır kaçarsın,
Zamansız bir çiçek olup açarsın.
Bir o yana bir bu yana uçarsın,
Rüzgara sakın bırakma kendini.

Hayat dediğin böyle imiş meğer,
Sıkı dur kendini korursan eğer.
Sonbaharda gönlüne hazan değer,
Rüzgara sakın bırakma kendini.

Acı ve dertler ile yoğrulursun,
Kendi haline yanar kavrulursun.
Kağıt gibi havada savrulursun,
Rüzgara sakın bırakma kendini.

Yusuf gönül köşkünden sakın inme,
Işık ol esen rüzgar ile sönme.
Şimal rüzgarına yönünü dönme,
Rüzgara sakın bırakma kendini.