Rüzgara Karşı Şiiri - Mahmut Nacar

Kimi bekle dedi, kimi dur dedi
Durmadım, yürüdüm rüzgâra karşı
Kimi muhal dedi kimi zor dedi
Ben seni aradım rüzgâra karşı

Uğramadım, umut yok diyenlere
Darıldım, engeli çok diyenlere
Yüz çevirdim, gözüm tok diyenlere
Gönlümü sürüdüm rüzgâra karşı

Yılmadım dişime bağladım canı
Ürküttüm kervanı, kırdım fincanı
Umuttan ördüğüm ince kaftanı
Sırtıma bürüdüm rüzgâra arşı

Hem yürüdüm hem de hayaller kurdum
Ahdettim, haykırdım, göğsüme vurdum
Ne vazgeçtim ne usandım ne durdum
Dağları kürüdüm rüzgâra karşı

Dipsiz bir ummana daldım içimde
Bin yıl hasretinle kaldım içimde
Direndikçe kuvvet buldum içimde
Sanma ki çürüdüm rüzgâra karşı