Uğultulu bir orman kalabalığıydı gözlerin
Öyle derin, dibinde papatyalar saklı bir kara çalı
Bir kuyu gibi, suyu gözyaşlarından demlenen
Gözyaşların kuyuda akpak çakıltaşı...
Nefesini ne çok sevdim ben
Ne çok sevdim gözlerinin bana dediklerini....
Suskun bir gurbet akşamıydı yüzün
Öyle dalgın, sesi rüzgarlarda dağılmış bir şarkı
Bir akşam gibi, kanadı kırık kuşları sarmalayan
Suskunluğun akşamın içinde gece sefası...
Yüzünü ne çok sevdim ben
Ne çok sevdim yüzünde dağılan bulutları...
Islak bir günışığı gibi tutuyorum elini
Gülümsedikçe büyütüyorsun küsmüş ormanları
Yeryüzü gibi aynı, tüm yurtsuzları saklayan
Yüzün ki; savurur içimdeki dalgın kuşları...
Kayıt Tarihi : 15.8.2007 01:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/15/ruzgara-karisan-bir-sarki.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)