RÜZGARA KAPILMIŞ GİDİYOR ÖMRÜM..
Gam ile birikti gözde yaşlarım
Beyaza büründü siyah saçlarım
Çatladı sinemde sabır taşlarım
Rüzgara kapılmış gidiyor ömrüm.
Toprağa dökülmüş gazel gibiyim
Yüreğim har olmuş yangın yeriyim
Yolunu kaybetmiş sefil biriyim
Rüzgara kapılmış gidiyor ömrüm.
Bir tat alamadım yalan dünyadan
Karşılığı olmayan kara sevdadan
Usandım sahtekar olan dostlardan
Rüzgara kapılmış gidiyor ömrüm.
Veysi'yim talihim bana gülmedi
Karalar giyindim yasım bitmedi
Bu dünya sürgünüm bitmek bilmedi
Rüzgara kapılmış gidiyor ömrüm.
Kayıt Tarihi : 31.5.2022 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysi İş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/31/ruzgara-kapilmis-gidiyor-omrum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!