Rüzgara Fısıldayan Sevda

Gözlerinde kaybolan bir ışığım ben, Dokunamadan yandığım geceyim. Her gülüşün, kalbime bir yara açar, Ve ben, sessizce kanar, kimse bilmez.

Adını fısıldarım rüzgâra, Ama o bile sana ulaşmaz. Dudaklarımın ardında saklı bir sevda, Senin varlığında eriyip gider.

Kalbim sana köle, ruhum yalnız, Sevdamın karşılığı yok, sadece boşluk. Bir bakışınla unutulurum, Ama umutla beklerim hâlâ, Bir gün döner mi gözlerin bana?