Rüzgara Bırakılan Mektuplar 3
Merhaba, Evet, yine… Belki de hiç gitmemiş gibi.
Bu sabah balkona çıktım. Hava hâlâ uykulu ve serindi; güneş pencere pervazlarını yeni yeni ısıtmaya başlamış, rüzgâr ise eski serinliğini bırakmamıştı. Uzak bir çatı aralığında küçük bir kuş titriyordu, belki senin bahsettiğin o kuştu, belki de hayalimin sesi.
O anda mektubun elimdeydi. Kâğıt hâlâ sabahın soğukluğunu taşıyor, parmaklarımda titriyordu. Rüzgâr getirmişti; belki de senin sesinle…
Okurken bir an durdum. Çünkü her cümlende kendimi buldum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta