Bir bulut olsam Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir bulut olsam, gökyüzünde süzülsem,
Mor ufuklara düşsem, düşüp de çözülsem,
Gün batımında yanıp kızıla erişsem,
Yağmur olup kirpiklerine düşsem.

Bir yıldız olsam, geceleri süslesem,
Siyah göklerde aşkın harfini işlesem,
Sonsuzluk denizinde usulca yüzsem,
Bir dilek olup gönüllere düşsem.

Bir rüzgâr olsam, esip geçsem diyar diyar,
Dağların yüreğine hasretimi sarar,
Ağaçların dallarında türküler çalar,
Saçlarına savrulup usulca koklasam.

Bir sevda olsam, yüreklerde iz bıraksam,
Özlemin ateşinde kor gibi yansam,
Bütün ayrılıklara inat yaşatsam,
Her vedada küllenip, her baharda doğsam.

Bir deniz olsam, dalga dalga aksam,
Hırçın kayalara sevdamı çalsam,
Göğün maviliğinde gözlerini bulsam,
Bir martı kanadında sonsuza uzansam.

Bir şiir olsam, dilinde yankılansam,
Sessiz gecelerde ezberin olsam,
Kalbinin duvarına adımı yazsam,
Ve aşkın dilinde en güzel hece olsam...