Rüzgârın diliyle fısıldayan sen
Her gün rüzgâr esse,seni dinlesem
Giderim her yere,asla üşenmem
Her esen rüzgârla birlikte, gelsen...
Unutulmuş,serin bir sebil desen...
Çöldeki vâhayı bu kadar sevmem
Çağrıştırdıkları, işler rûhuma...
Su,rüzgâr,sonsuzluk ve sonra hep sen…
Kayıt Tarihi : 14.6.2006 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!