Rüzgar ve hüzne dair
buz gibi keskin, soğuk rüzgarlar
çarpıyor geceme.
geceye bir vah,
rüzgara bir!
bu rüzgarla bir türlü
anlaşamadım ya.
bana bir vah,
rüzgara bir!
belki de bir sabah arsızca
dans ettiği için saçlarıyla,
belki de hiç getirmediği için
artık kokusunu.
belki de üşüdüğü için
incecik elleri,
soluk benizlimin.
belki de her rüzgar esintisinde
gözleri yeşerdiği için.
oysa ben
gözlerine bakdıkca
mısralar doluyor
gönlümün ıssız kırlarında
sarı sarı.
mest oluyorum.
bir çobana yumuşak
bir yastık oluyorum.
bir kaval sesi oluyorum
ormanın kalbinde.
ve güneş gibi saçları
akıyor.
akıyor
ormanın içine doğru.
ve her teli
aydınlatıyor.
aydınlatıyor.
bir gecemi tümünden.
vah rüzgara, vah!
vah hüzne, vah.!
alıyor gecemi ellerinden.
Elcan Bayram
(09 kasım 2014)
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 20:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!