Güneşin ışık ve ısısından faydalanıyorken
Sessiz ve sakin
Birden fırtınaya dönüştün
Ve beni önüne katıp
Soğuk hava bölgesine itiverdin
İçimdeki ak ve karayı çarpıştırdın
Bir şimşek, bir aydınlık, bir gürültü
Başladım damla damla dökülmeye
Dünya sevenleri ve sevilenleri üzerine
Aldırmadılar yağmura, aşkın göz yaşları diye
Sevgi yoksunları ise kendilerine
Sığınacak bir yer buluverdiler o an
Doğada sevgi çatışmasının meyvesini alanlar
Yine sevmesini bilenler
Diğerleri ise sığınaklarda kalanlar
Kayıt Tarihi : 15.5.2008 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!