Rüzgar ve Ben Şiiri - Enfal Törün

Oturuyoruz birlikte
rüzgar ve ben
o arada sırada esiyor
şöyle bir dolanıp geliyor
ve neler anlatıyor neler
kah gülüyoruz birlikte
kah üzülüyoruz
sonra bir süre susuyoruz
İkimiz de sıkıntılıyız
bazen de uzun uzun susuyoruz
dur sen diyor birden
ben biraz yağmur getireyim
şöyle bir ferahlayalım
yine savrulup gidiyor
ardından dolu dolu bir yağmur
nefes nefese dönüyor
ne iyi ettin diyorum
etraf mis gibi kokuyor
toprak memnun doğa mutlu
dağlardan çiçek kokuları yayılıyor
oturuyoruz yine birlikte
rüzgar ve ben
bu sefer ben anlatıyorum
o dinliyor
farkındayım diyor
her yerde bunca mutsuzluk
bunca umutsuzluk
düşünüyor bir süre
en iyisi diyor ben yine bir eseyim
bu sefer daha sert ve kararlı
dağıtayım şu kara bulutları
ardından güneşi çağırayım
olur mu sence diyorum
olur diyor ama az sabır gerek
öyle sert esiyor ki be kez
nasıl da kaçışıyor o kara bulutlar
adeta birbirini ezerek
ardından bir güneş çıkıyor sıcacık
her yer mavi aydınlık
mutlu musun şimdi diye soruyor
hem de nasıl diyorum
susuyoruz birlikte
her taraf mavi aydınlık...