Rüzgar Teknesi Şiiri - Göktuğ Yıldırım

Soluyor gönlüm bir ucundan
Baktığım bulutlar aynı değil artık
Bahar resitalleri, bozkırda öten serçeler
Radyoda çalan eski şarkılar
Kanatlarını sevdaya çırpan kadınlar
Yok artık gittiler

- Biraz geç mi kaldım ne

Dağı deviren adamlar da yok üstelik
Gözlerinden bin yılın yorgunluğunu hissettiren
Bakışlarından bin yıllık öyküyüm ben dedirten

- Bilmiyorum

Rüzgarda savrulan bir yaprak gibiyim artık
Tek dileğim usulca akan bir nehre düşmek
Masumiyet bir gün beni de bulur ümidiyle
Umudun kadehine doluyorum