Senden dönüyordum, rüzgâr yönünü kaybetmişti
(yengeç burcunun çocukluğuydu henüz) . Ben ki
burada ölemem, öperken kasığındaki otları
yıkılan bir bakışla
ardında kalmıştı yol
beyaz bir gül, daha ne kadar beyaz olabilir
çözülü göğsünden
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta