Rüzgar Saçlı Kız Şiiri - Çağdaş Durmaz

Rüzgar saçlı bir kız vardı
Rüzgarın saçlarıyla valsini görmeliydiniz,
harikaydı...

Gece teninde uykuya dalmıştı sanki
Esmerdi bakışları,yüreğimi yaralardı
sevmeye kıyamazdım...

Ben rüzgar saçlı bir kız sevdim
Daha onüçündeydi,ömre bedeldi gülüşü,
Hele birde rüzgarın saçlarında dansını görmeliydiniz,
harikaydı...

Denizimin en sükünlu haliydi duruşu,
öyle masumdu ki
Dalmak isterdiniz bakışlarına,
kendinizi birden derinliklerinde bulurdunuz yaşamın,
gözlerine bakmaktı yaşamak çünkü...

Ben rüzgar saçlı bir kız sevdim,
Enezimin kuytu bir köşesinde
Ve aşk çardak kafe kadar yalındı,
Korkardım ellerini tutmaya
içim titrerdi,
Sonra irkilir yapamamaktan ağlardım gecelerce,
yaşayamadıklarıma...

O rüzgar saçlı kızımdı benim
Nice fırtınaları bedeninde uyutmuş,
tenindeyse geceler uykuya sızmış
ve yüreği aşka sevmeyi öğreten...

Şimdi rüzgar saçlım uzaklarda
Fırtınalar ekiyorum bu garip yüreğe
ve rüzgarlar biçiyorum
onsuz sabahlara her uyandığımda...

Tutulmuşum bir kere rüzgarına be rüzgar saçlım
Deniz mehtap ve yalnızlık seni bana getirmez ki
Bu yüreğe bir sensizlik yeter...

Ne olur bırak kendini tekrar o rüzgara
bırak bırak ki
Yine ıslık çalsın saçlarında aşk,
''SENİ SEVİYORUM ''diye...