Batsın diye beklenir güneş
Kimi zaman sahralara hapsolur
Dolunay bu gece sahrada şavkır
Bir kıt'ada tarar nehrin saçlarını
Dolunay bir çita kırkayaklılardan,
Jopanya'dan selâmı Zanzibar kıyılarına.
Kavuşmak her dolunayda, güneşe mahcup her doğuşunda...
Nil’in gözyaşlarını Büyük Okyanusta taşıran,
Kelebekler umut benekli kanatlarda...
Bu gece gözler ayın on dördü.
Yüzler bu akşam ateşten parlak.
Ey taze umutlarla geceyi ören el,
Rüzgâra nakşet isimleri.
Eserken incitmesin o gönülleri.
Ah etmesin menekşe özleri.
Karanlıklar rüya görmez,
Miyop gözleriyle koşarken rüyalara
Güneş ağır yakarken çırasını gecenin.
Noksan olmaz dolunayın fırtınalarından,
Kelebekler gecenin kanatlarında.
Rüzgâr kıyafetlerinin ısıtan merhameti,
Koruyacak çocukları.
Mağlup olsa da güneşin parlaklığına
Dolunay Nil'de de gizemli.
Duvarları delen melodiler
Dem vurulan bu saatler yalnız rüzgârın
Can çekişir adanan bu güzellik dolunaya.
Sabahları olmazsa aydınlıkların
İlhamın meskeni geceler bizim.
Kayıt Tarihi : 19.8.2018 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ebru Kazan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/19/ruzgar-ki-umudu-dolunayin-sarkisida.jpg)
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)