Rüzgâr kanatlı atlar Şiiri - Ülkü Kara

Bilmem hangi şafakta hayaldeki düzenler?
Her köşede dipdibe izbelenmiş mahzenler
Heyula savruluyor yelkensizce yüzenler
Tutsam yakasından da silkelesem diyorum
Kanatlarımı taktım ben artık gidiyorum
Rüzgâr kanatlı attan ilham dileniyorum.
Kulak verin!Dinleyin!Şu söyledikleri mi.
Bir tutsak limandır ki demir aldık değil mi?
Attığınız zarlardan bir menfaat geldi mi?
Kim bilir kaçınızın içinde ukteler var
Ört bas ediyor seni şu miskin nemli duvar
Arıyorum nerdesin? Boy ölçüştüğüm kulvar.
Miskinlik sırra kadem yılkı yoktur atlarda
İstersen bırak onu susuz çölde sahrada
Uykusu bile mağrur dimdik durur ayakda

Boşa geçmiş demektir cesaretsiz hayatlar
Rüzgâr kanatlı atlar çoğumuzdan abatlar.