Rüzgâr Islık Çalıyor Şiiri - Timur İlikan

Rüzgâr ıslık çalıyor,
Bir akşam vaktinde.
Yıldızlar, bulutların üstünde dalarken uykuya;
Aydınlık gözlerini açıyor karanlığa
Sokak lambaları.
Kış mevsiminin içleri ürperten soğuğu,
Kol gezerken tüm sokakları;
Rüzgâra ip atlatıyor
Uzayıp giden elektrik hatları.
Işıltılı gözlerle evler,
Dalıp giderken sokaklara;
Kaldırımları tek tek adımlıyor,
Yürüyen insanların ayakları.
Rüzgâr ıslık çalıyor,
Bir gece vaktinde.
Bir gün daha son buluyor,
Gecenin son saatinde.