Rüzgâr'ın Çocuğu Myanmar Şiiri - Utku Özbay

Ey Sosyalist ruhum!
Çingene hayallerinin peşinden,
Koşmaya devam et
Arkandadır rüzgâr.

Duvara perçinlediğim umut hey!
Şimdi eşitiz, gördün mü kader?
Ellerin bir an, giderse silahına eğer...
Arkandadır rüzgâr!

Dudakların, kan kokulu
Vişne rengi rujun değmiş gömleğime
Ve çakmış şimşekleri üzerime
Vişne rengin(-e) de, çarpılmışım!
Arkan/m dadır rüzgâr!

Yollara çizmişim yine
Beyaz şerit halinde
Olympus'a giden yolu
Ve çizgilerde, ruhum dolu
Arkamdaydı rüzgâr

Bir aç ağıt!
Kasatura gecenin sessizliğinde
Bir süngü, sessizliği delercesine
Sen bizim arkamızdaydın hey!
Yürü Myanmar'ım yürü...
Kasırganın, üzerine!