Rüzgâr'ım Şiiri - Faruk Yaşa

Müzikle yıkanmış sesinin eşsizliğinde buldum kendimi
Günlerce, haftalarca, aylarca sabrettim, uzaktan sevdim seni
Gözlerinin içinde hapsolmuş ruhumu keşfettim sevgiyi
Ne güzel günlerdi onlar çizmiştik mutluluğun resmini

Keşfettim ellerinle bedenimi yeniden,hissettim, fark ettim
Dudaklarınla ölümsüzlük suyunu yudum yudum içtim
Nefesini her hissettiğimde kendimden defalarca geçtim
Bilir misin gözbebeğim senin için nelerden geçtim

Leylâk da neymiş kokunun yanında güller kıskanır
Öyle bir efsun ki o, her duyduğumda gönlüm bayılır
Bir gün bile duymazsam emin ol ömrüm kısalır
Bu beden seni ummadığın her şeyden bile kıskanır

Deme tarif et bana yetmez alfabem seni anlatmaya
Kifayetsiz kalır her kelime, cümle bu aşk romanına
Bir paragraf beklersin belki ama bu şiirim sadece sana
Ben sadece yazmaya çalışırım inandığım için aşka

Eklendikçe ekleniyor sensizlik günlerce dakikalara
Ne zaman gelir bilemem kavuşmamız bu dünyada
Engelleri aşmak şu an için belki zordur senin için ama
Beklerim seni söz verdiğim gibi deniz kenarındaki bankta

Mükemmellik hayat bulmuş bir tanem gözbebeklerinde
Bu sözlerim kalsın hatıra sana şiirimde hece hece
Bir gün ama bir gün esersin gönlüme birden delice
Açarım kollarımı, bağrımı hoş geldin der alırım kalbime