Sende dinmez rüzgarın içindesin.
Çırpınıyor can havliyle kanatların.
Sahibini yitirmiş gibi solgun sesin,
Üzerine yapışmış kimsesiz suratların.
Düşünme zaman nedir nereye gider.
Bu zaafiyet tüketir sende seni.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla