Bir rüzgârlar ki dinmek bilmiyor,
Fırtına oluyor, yel oluyor,
Esip duruyor!
Bazısı;
Ayakkabının çamura çıkardığı izin üstünde,
Uzayıp giden yolların…
Atılan izmaritin sönmek bilmeyen ateşinde,
Bütün kuruyan dallara…
Yağan yağmurun damlasında,
Bir geçmişin külünün kıvılcımına…
Dökülen gözyaşının derdinde,
Gamsız dar bir odanın nefesine…
Bazısı da, solmayan bütün sevgilerin üstünde,
Hala esip duruyorlar…
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!