Özledim, inan çok özledim.
Gözlerinde gülmeyi çok istedim,
Geceyi bölmeyi yıldızları indirip güneşi koymayı yerine
Ardından koşmak senin sevgine.
Bulutları yutmak bir nefeste, ağlamak için dizlerinde,
Bir kuş olup izlemek sen bilmeden
Seni hep daha çok sevmek sen hissetmeden
Sonra birkaç kelime olup seni uyandırmak.
Ellerine dokunmak dudaklarımla
Konuşmak yerine susmak kulaklarında
Saçlarını koklamak doyasıya
Bozmak sessizliği yalnız sen uyanınca
Kuşları uyandıramadım kıyamadım bu sabah,
Yollarda karanlık göremedim ucunu,
Sadece biri anladı beni bu sabah
Beni rüzgar getirdi sana bu sabah.
19/06/2000
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 28.6.2005 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/28/ruzgar-getirdi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!