Rüzgar Fırtınaya Dönüştü

RÜZGAR FIRTINAYA DÖNÜŞTÜ

Rüzgar fırtınaya dönüştü
Seni sevmekse ayrılığa
Aklım öd ağacından bir tütsü
Sözlerim ilavesi olmayan bir temenni
Gölgem daha çimlenmeden
Suskunluğuma süngü taktın
Düğmelerimi döktün yerlere
Ürküttün teyellenmiş sayfalardan
Bu yüzden şadırvanlar ıslatmıyor süpürgemi
Rengimi açmıyor kirazlar
Anneler ninni söylemiyor artık
Biliyorsun atacak kurşunum kalmadı
Çürüdü koltuk değneklerim
Hesabım kabarık çıktı

Seni vuslatın şafağında kaybettim
Seni fark ettiğimde kaybettim
Ey antik düşüncelerin alacakaranlığı
Adına and içilen Anka
İmlayı imha eden imaj
Ferhadı efsunlayan efkar
Seni haykırdığımda kaybettim
Rüzgar fırtınaya dönüştü
Beynimin bir yanı meyhane.

Muhammed Hikmet

21 Mart 2000