Yaşadığım dünya beni ben bilmiş
Çalan o dağlara rüzgar estirin
Yakan bu yüzleri,kiminle silmiş
Baş üstüne saçı,koyup kestirin
Kokular yayılmış,bütün doğaya
Dalları yeşilmiş,yedir boğaya
Kınalı kuzuyu,salsan buraya
Yağan yağmurlarla rüzgar estirin
Kaderi kötüymüş,tez elden gitti
Yarine doymadan,nasıl terketti
Sevdası göğsünde,sanki bir setti
Ağlayan dağlara,rüzgar estirin
Yarim bir gül idi,dünyada soldu
Özlemin acısı,gönlüme doldu
Bütün yaşananlar,aşkıma koldu
Karanlık dağlara rüzgar estirin
Yarimse ağlamış,gözyaşı isli
Gül dalında bülbül,aşkına yaslı
Islanmış o yollar,gönülde paslı
Haykıran dağlara rüzgar estirin
Bahattin’im yarin resmini astım
Kaderi çöl olmuş,göğsüme bastım
Ondan ayrılmaya yoktu hiç kastım
Yanan o dağlara,rüzgar estirin
Bahattin Tonbul
19.2.2012
Kayıt Tarihi : 23.2.2012 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşanan dünyada tüm esen rüzgar.........6+5
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!