Rüzğar estiği kadar
Kopartır bağrımdan acıyı, yalnızlığı..
Bilinmez ne fırtınalar
Ne de yüreğimdeki yangın…
Bir sen biliyordun..
Bir sen anlıyordun..
Göçebe ruhumu.
Ben koparttım rüzğara bırakmadım
Mecburdum…
Şimdi sen gittin..
Rüzğar esti..
Sıcaklığın gitti..
Gözümün feri gittin..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
