Var gücümle çalıştım mutlu olamak içindir
Yikmaya çalışan var tek yürek kalmışımdır
Anamdan ayrıyım çocuklarımdan da ayrıldı
Rüzgar esmiş tersine tufan vardır korkarım
Ağaçlar dik yürür devrildiğini görmezler
Muhtaç olsa demez ki yanı başındakı kim
Dos dediği toprakmış düştüğünde fark etti
Yeniden doğarsam yakınımdan korkarım
Geldik adem havadan yabancı değiliz ki
Düşeceğim o zaman uzak olanım gelsin
Yanlız yaşar ağaç devildiğinde bakmaz ki
Savunanı yok zaten kimi var kime gitsin
O ağacın altında ne kadar hayel kurdum
Çocuklarım büyüse gelip rahat yatacam
Yıkılmaz ben sanmıştım benide devrdiler
Anna çocuk akraba döndüm ki vuruyorlar
Ağaç olmuştum evde gölge saldım herkese
Dalımı bak kırdılar şimdi muhtaç olmuşum
Çok çektim az işitim başımı aldım çıktım
Rüzgar var korkarım hortum tufan fırtına?
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 12:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)