Rüzgar Esiyor Şiiri - Abdullah Yavuz

rüzgar esiyor deli deli
yaprakları dallarında koparırcasına
yağmuru topraktan alırcasına
topraktan güllü kuruturcasına
rüzgar esiyor inceden inceye
yarı barut yarı toprak
birazda yağmur
hiç gül kokusu yok,kandan mı?
rüzgar esiyor tepeden dereye
belki sahibi olduğum
tek şey olan
umudu alıp gidercesine
rüzgar esiyor deli deli
bilinmeyenlerin duyulmayanların
ve görülmeyenlerin
düştüğü yerden
gül kokusunu alıp gidercesine
oysa ne çok severdim
gül kokusunu ve o ferahlığı
uçurtmalar göklere çıktığı an
hafifçe estiğin zaman