Göklere sorarsan, şehirler sabıkalı,
Beton duvarlar arasında.
Kuşlar mahpus, insanlar kadar,
Söküyor dişlerini yaşam alanlarının.
Her temel bir kerpeten…
İnsan yığınları arasında kangren günbegün,
Sevgisizlik salıyor, donuk bakışlar…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta