Rüzgâr Doğuran Kadın Şiiri - Serdar Erdemir

hüzün vadisinde
çıplak,mor ayaklarıyla/
zakkum toplayan kadın!
hele bir yol soluklan
dinle beni
sana
sevmenin
yüreklice sevmenin
sırrını vereceğim
geç otur baş ucuma
otur da dinle
sana
yürek yangını
sevda şiirleri okuyacağım.

hüzün vadisinde
mavi entarisiyle
rüzgâr doğuran kadın!
hele bir yol soluklan
dinle beni
sana
Mecnun-i hislerle
göz pınarlarıma
inen ceylanları/
göstereceğim
geç otur baş ucuma
otur da dinle
sana
ak bulutların
neden ağladığını diyeceğim.

hüzün vadisinde
mürekkep kokan elleriyle
kelebekler uçuran kadın!
hele bir yol soluklan
dinle beni
sana
gelişimin
geldiğim beldenin
Harput ilinin
kokusunu getirdim
tut ellerimi ellerinle
bak gözlerimin içine
dinle
sana
Kafdağı’nın
meçhul adresini söyleyeceğim.

hüzün vadisinde
arsız,sıyrık gülüşleriyle
ağustos kokan kadın!
hele bir yol soluklan
dinle beni
sana
kum zencilerinin
zincirli hamaklarını/
göstereceğim!
geç otur baş ucuma
otur da dinle
sana ak kağıttan
gemi yapmayı göstereceğim.

gel sen beni dinle;
bak gökkuşağı şimdi mavi kusacak!
getir tüm hüzünlerini
yıka arındır bu yağmurla/
rüzgâr doğuran kadın!