Rüzgar çıksa;
bir kere uçursun tam uçursun,
hiç değilse görmeyeyim zamanın geçtiğini
ve gördüklerimiz farkedilirliği...
Çıksın,
şiddetli fırtınaya çevirsin.
Belki bir Kansas; Oz; Doloresler fos;
Dorothy, ne dersin?
Yoksa sen de
benim gibi misin?
Uçuşsun dünya;
en son, bir kasırga patlak versin,
içine alsın hortum bizi.
Sona erdirecek olan bu mudur krizi...
Ne dersin Dorothy!
Çıksa rüzgar, uçursun bir tam uçursun;
vardığımıza vardığımızda,
yeni bir gezegen, eski ve tanıdık
Belki de oraya gittik,
Oz Büyücüsüyle karşılaştık.
Orda kaç kişi tanıdık ve kaçıyla takıştık.
Nice patikalar geçtik
Ne dersin ki
çıksa rüzgar, çevirse ağıra,
fırtına ve sonra kasırga.
Görünmeyen kumul yıldızlarından
geçip gidiyor kadırga!
ve yaldızlarını döküyor...
apansız, sessiz.
Sonra yıldırımlar evler basıyor.
Ağaçlar devrilirken;
ne dersin,
yoksa sen de
benim gibi misin?
Kayıt Tarihi : 16.11.2008 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O kadar çalışmasına da gerek yok, önce bulutları içlerindeki yağmuru boşaltmaya ikna etsin ve sonra da dağıtsın herbirini bir tarafa...
TÜM YORUMLAR (3)