Rüzgar Çıkmazı Şiiri - Kutayhan Kurtuluş

Gözleri aralık, sırtı dönük
Perde araladım güneş okşuyor saçlarını
En çok rüzgardan kıskandım seni
Yanakların arasından süzülürken
Ben böyle garip duygular içindeyim
Sen pervasızca yudumla çayını
Anlamsız bakışların var senin
Manasız bakıyor yüzüme gözlerin
Bitmeye yakın kitabın
Bitmedi gitti son sayfası
Sırtın dönük ve kıskanıyorum rüzgardan
Güneş bu kadar heybetli
Elindeki bardaktan kıskanıyorum seni
Ekmek kırıntılarını saymıyorum bile
Sahi senden sonra göçtü kuşlar
Neden göçer kuşlar?