Sözüm avucumda gözüm içimde
Ayağım yordamsız ellerim sakar
Ateşim sönse de közüm içimde
Duman beni tüter kor beni yakar
Dört mevsim yaşarım bir baharda ben
Çiçek de ben/ başak da ben/ kar da ben
Gurbet de ben/ hasret de ben/ yâr da ben
Gönül beni özler göz beni bakar
Her akşam elimle boğdum kendimi
Öz boynuma taktım söz kemendimi
Gide-gide buldum gönül bendimi
Yollar beni yürür su beni akar
Nağme de ben/ mızrap da ben/ tel de ben
Sandal da ben/ yelken de ben/ yel de ben
Çekiç de ben/ çivi de ben/ el de ben
Zaman kütüğüne ün beni çakar
Bedene bürünmüş bir özge can’ım
Gün olur yolcuyum/ gün olur han’ım
Geceyi şafağa bağlayan an’ım
Sabahın göğsüne gün beni takar
Kayıt Tarihi : 8.2.2015 16:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!