Rüzgar, Ateş, Yangın Şiiri - Esel Arslan

Sonbahar sancısı, güz sevdası demiştim,
Her zamanki mevsim vurgunuydu, geçerdi,
Meğer nasılda yanılmış, aldanmışım,
Kirpiğinden tenime düşen ilk damla,
Dönüşüverdi sevgi sağanağına.
Heyecanlar unutulmuş, anılar küllenmişken,
Sevmek,
Saklı kentimde bir düş,
Esen yelde bir öpüş,
Buzlu suda beklemede bir gülüşken,
Sıyrıldın düşlerden,
Geliverdin birden.
Sonbahar sancısı, güz sevdası demiştim,
Sanki rüzgarların kızıydın,
Eser geçersin sandım,
Ateş gibi yaktın,
Yangınlardayım,
Kor oldu içim,
Sende yandın.

2006-Ankara