Rüzgâr ağlıyordu duydun mu?
Savurup saçlarını sahilde...
Çıplak ayaklarıyla dolaşırken kumlarda,
Uçuşuyordu etekleri,
Beyaz beyaz savrularak dört yana...
Kanatlarında eflâtun pırıltılar...
Yıldızlar dökülüyordu usul usul sulara...
Güneş batarken ufukta;
Kızıl saçlarının denizde ıslanan uçları,
Kurusunlar diye,
Kıyılara serilmişti dalga dalga...
Tokalanmıştı yakamozlarla...
Kumlarda sessiz adımlarla bir adam yürüyordu.
Yüreğini dinliyor, içini bir elem bürüyordu.
Rüzgâr yaklaştı usulca,
Elini tuttu.
Ürperdi adam;
Yıldızlara baktı...
Gözlerinde titredi uzak bir umut...
Sustu dalgaların sesi...
Saçlarını okşadı rüzgârın eli,
Ilık ılık esen bir bahar yeli...
Sessizce uzaklaştı rüzgâr...
Güneş saçlarını topladı sudan...
Kâinat, yeni uyanıyordu sanki uykudan...
Gülümsüyordu adam,
Gülümsedi deniz...
Uzanıyordu ufka,
Umutlardan masmavi bir iz....
Hâlenur Kor
21/ Haziran /2009
Halenur KorKayıt Tarihi : 22.6.2009 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saçlarını okşayıp, sessizce uzaklaştı rüzgâr...
Güneş tokalarını çıkarıp, saçlarını topladı sudan...
Kâinat, yeni uyanıyordu sanki uykudan...
Gülümsüyordu adam,
Gülümsedi deniz...
Uzanıyordu ufka,
Umutlardan bir iz.... finalde adeta duyguların şiirle dansını gördüm ay ışığında saklı bir kumsalda...tebrikler sevgili halenur
Çok harıka bir şiir, yüreğinize sağlık, çok severek okudum. Yüzünüzden gülücükler eksık olmasın,
sayın Halenur hanım. Sevgi, saygı ve selamlar.
TÜM YORUMLAR (7)