Rüzgar Ağlatısı, Sokak İti

Soğuk yağmıştı yine sokağa.

Şaraplı geceden kalan boğuntular hala ortalıkta.

Karanlık kaldırmaz ağlamaklı yüzünü bi türlü.

Yalnızlık zırhlıydı silahlıydı.

Onu yenemediğimiz bir akşamdı, sarıldık birbirimize.

Umursamazlığımızı örttük sonra üstümüze,

Buğulu sabah,
dağların çok ötesindeydi,
Yılın o zamanları,
güneş de gecikirdi.

Ayaz bitip,
çiğ başlayınca ayrıldım,
ondan ve ordan.

Sabahtaki soğuk,
saçlarıma bulaşıyordu.

Sokakların birinde kayboldum,
sokak iti bilgeliğiyle.

Yuva kurmak için ne kötü bir zamandı.

Arkama bakacak kadar bile,
değerli bulmadım tarihimi!

Yürüdüm,
ayağım nereye çekerse,
sokak itinin özgürlüğü,
üzerimde.