Rüzgar Şiiri - Hamza Kaya

Başı boş bu sabah caddeler
Rüzgarsa olabildiğince serseri
Bak, yine dağıttı saçlarımı
Alışmıştım savrulan saçlarımı toplamana
Elim gitmiyor ki, düzelteyim

Bir sen çekerdin rüzgara rest
İnatlaşırdınız, paylaşamazdın beni onunla
Bırakmazdı avuçların saçlarımı
Ne zaman ki; omzuna yatsam
İlk onları okşardın sevgiyle

Yoksun ya, başbaşayım rüzgarla
Önce dağıttı, sonra kuruttu saçlarımı
Yağmurlar ıslattı, yıprattı
Yağan ilk karlarda rahat bırakmadı

Beni bana emanet etmiştin ya
Yapamadım! yıkıldım rüzgara yokluğunda
Bir tek; ayaklarının altında çiğnediğin toprak
Kucak açtı; bana ve saçlarıma