Rüzgar Şiiri - Ziya İlhan

Şu Güneş senin gibi gözlerimi alırken
Bu soğuk rüzgar gelip bağrımı donduruyor
Kalabalık içinde yapayalnız kalırken
Kokunu ciğerime rüzgarlar dolduruyor

İnsanlar ne anlasın bu esen güzelliği
Hiç bu özlemle yanıp sigara yakmadılar
Aşık burnu keskindir bu onun özelliği
Onlar hissetmez boşver sana hiç bakmadılar

Baksalarda görmezler cevhere sarraf gerek
Yoksa her parlak taşa iltifatlar dizilir
Ölçüsü tartı değil yürek lazımdır yürek
Sanmaki her kalp ile bu hissiyat sezilir

Ben beklerim huzurla karşısında rüzgarın
Deli sanmaz ki beni onlarda seni bilse
Ne fark eder ki bana ha bu gün hada yarın
Giyeceksen yanımda şöyle beyaz elbise