Rüzgar Şiiri - Adem Eminoğlu

Rüzgarın çığlıkları uyandırdı
Daldığım hülyadan
Nasıl kandım,kim kandırdı
Doğruldum,yaslandığım kayadan

Bir mavzer kurşunu
Acısı var...
Tüm bedenimde
Ruhumda sancısı
Titreyen dizlerimde...

Girdimi bir kere o kapıdan içeri
Ne davet bekler,ne rica
Mümkün mü artık, etmek iltica..
Ne aman dilemeye fırsat verir
Ne af dilemeye ...

Aslında bu şiir hiç yazılmamış tı
Dökülmemişti kelimeler yazıya
Saçılmamıştı en mahrem hisler ortalık yerlere
Kim duydu kim sezdi
Kim etti aşikâr
Ne bilir,ne anlar o şivekâr ...