Rüzgar Şiiri - Metin Oğuz

Bir denizci sever rüzgarı,
Bir de göçmen kuşlar.
Çünkü her ikisinin gözlerinde de,
Özlediğine kavuşma isteği var.
Denizci yelkenini açar,
Kuşlar kanatlarını.
İşte kavuşma isteği o an coşar.
Rüzgar onları taşır, onlar özlemlerini.
Bazen bir fırtına olur rüzgar, yakar ciğerlerini.
Bazense meltem olur rüzgar, serinletir yüreklerini.
Hissederler rüzgarı, gözlerinin içinde.
Rüzgar gözlerini yakar,
Özlem yüreklerini.
Maviliğin coşkusu sarar bedenlerini.
Gözler ufukta sürekli, arar özleneni.
Geceler uykusuz, yollar uzun.