Rüzgar Şiiri - Ümit Sül

Ah rüzgarların bile saçlarını okşamaya kıskandığı berceste
Nasıl sevdanı vurdun göğün maviliklerine
Melekler kıskanmadı mı kokunu
İmrenmediler mi Cenneti kıskandıran tebessümüne

Sabahı nasıl kıskanır gece farkında mısın
Güneşi söndüren çehreni görebilmek için
Sarmaz mı gökyüzünü ayın tüm aydınlığı
Gönlünün şavkına ulaşabilmek için

Kıskanmaz mı sanıyorsun güneş, yağmur damlalarını
Dokunmak istemez mi cennetin yerdeki gölgesine
Nasıl kıskanır sümbüller papatyalar çiçekler seni
Kokmak istemezler miydi senin gibi