Rüzgar Şiiri - Ahmet Ünal

“Yağmura hasret…”

Yağmur istiyorum ıslanmak için
Yağmur istiyorum uslanmak için
Gelmedim dünyaya paslanmak için
Hüznümü bağrına, sar git be rüzgâr

Sana görev verdim topla bulutu
Kaybetmeden deli gönül umutu
Alevden kamçıyla çizip hudutu
Aşkı ufuklara, ver git be rüzgâr

Söyletme sen beni, kokun, rengin yok
Saplandı başıma yâr aşkıyla ok
Derdimi sorma hiç, yıldızlardan çok
Yollara, yıllara ser git be rüzgâr…

Daha ne durursun burda ben gibi?
Bir pamuk eyle de götür kalbimi
Yağmur ol, geri dön, getir sevgimi
Özlem öykümüzü der git be rüzgâr…

Başlasın, yağmurla sözüm sohbetim
Sulasın, ıslatsın; bitsin gurbetim
Ben ateşte yanan dertli Ahmet’ im
Damlıyor anlımdan ter git be rüzgâr…