Esti rüzgar;
Vurgunu dosttan yemiş misali
Uçurttu uçurtmaları peşinsıra,
Yuvarlak, afilli daireler çizerek
Boynu bükük, üzülerek esti.
Savrulan martılar şapkalıydı,
Hatta bir tanesi delikanlı!
Esti rüzgar;
Estikçe martılar, şapkalar uçuştu
Hırçınlaştıkça yorgun düşmeler,
Boran dedikçe kendinden geçmeler,
Dindikçe de susmalar esti.
Bak gözlerime ve ağla kolaysa,
O zaman kolaysa essin rüzgar.
15.08.2006
Mehmet Artem AykutKayıt Tarihi : 22.12.2018 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!